22 Ἄνδρες Ἰσραηλῖται, ἀκούσατε τοὺς λόγους τούτους· Ἰησοῦν τὸν Ναζωραῖον,* ἄνδρα ⸀ἀποδεδειγμένον ἀπὸ τοῦ θεοῦ εἰς ⸁ὑμᾶς δυνάμεσιν καὶ τέρασιν καὶ σημείοις οἷς ἐποίησεν διʼ αὐτοῦ ὁ θεὸς ἐν μέσῳ ὑμῶν καθὼς αὐτοὶ οἴδατε,* 23 τοῦτον τῇ ὡρισμένῃ βουλῇ καὶ προγνώσει τοῦ θεοῦ ἔκδοτον ⸆ διὰ χειρὸς ἀνόμων προσπήξαντες ἀνείλατε,* 24 ὃν ὁ θεὸς ἀνέστησεν λύσας ⸆ τὰς ὠδῖνας τοῦ ⸀θανάτου, καθότι οὐκ ἦν δυνατὸν κρατεῖσθαι αὐτὸν ὑπʼ αὐτοῦ. 25 Δαυὶδ γὰρ λέγει εἰς αὐτόν·

προορώμην τὸν κύριον ⸆ ἐνώπιόν μου διὰ παντός,*

ὅτι ἐκ δεξιῶν μού ἐστιν ἵνα μὴ σαλευθῶ.

26 διὰ τοῦτο ηὐφράνθη ⸉ἡ καρδία μου⸊

καὶ ἠγαλλιάσατο ἡ γλῶσσά μου,

ἔτι δὲ καὶ ἡ σάρξ μου κατασκηνώσει ἐπʼ ἐλπίδι,

27 ὅτι οὐκ ἐγκαταλείψεις τὴν ψυχήν μου εἰς ᾅδην*

οὐδὲ δώσεις τὸν ὅσιόν σου ἰδεῖν διαφθοράν.*

28 ἐγνώρισάς μοι ὁδοὺς ζωῆς,

πληρώσεις με εὐφροσύνης μετὰ τοῦ προσώπου σου.

29 Ἄνδρες ἀδελφοί,* ἐξὸν εἰπεῖν μετὰ παρρησίας πρὸς ὑμᾶς περὶ τοῦ πατριάρχου Δαυὶδ ὅτι καὶ ἐτελεύτησεν καὶ ἐτάφη,* καὶ τὸ μνῆμα αὐτοῦ ἔστιν ⸀ἐν ἡμῖν ἄχρι τῆς ἡμέρας ταύτης. 30 προφήτης οὖν ὑπάρχων καὶ εἰδὼς ὅτι ὅρκῳ ὤμοσεν αὐτῷ ὁ θεὸς ἐκ καρποῦ τῆς* ⸀ὀσφύος αὐτοῦ ⸆ καθίσαι ἐπὶ τὸν θρόνον αὐτοῦ, 31 ⸀προϊδὼν ἐλάλησεν περὶ τῆς ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ ὅτι οὔτε ἐγκατελείφθη* ⸆ εἰς ⸁ᾅδην ⸀1οὔτε ἡ σὰρξ αὐτοῦ εἶδεν διαφθοράν. 32 τοῦτον τὸν Ἰησοῦν ἀνέστησεν ὁ θεός,* οὗ πάντες ἡμεῖς ἐσμεν μάρτυρες·* 33 τῇ δεξιᾷ οὖν τοῦ θεοῦ ὑψωθείς, τήν τε ἐπαγγελίαν τοῦ πνεύματος τοῦ ἁγίου λαβὼν παρὰ τοῦ πατρός, ἐξέχεεν ⸂τοῦτο ὃ ὑμεῖς [καὶ]⸃ βλέπετε καὶ ἀκούετε.* 34 οὐ γὰρ Δαυὶδ ἀνέβη εἰς τοὺς οὐρανούς, λέγει δὲ αὐτός·*

εἶπεν °[ὁ] κύριος τῷ κυρίῳ μου·* κάθου ἐκ δεξιῶν μου,

35 ἕως ἂν θῶ τοὺς ἐχθρούς σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου.

36 ἀσφαλῶς οὖν γινωσκέτω πᾶς οἶκος Ἰσραὴλ ὅτι καὶ κύριον αὐτὸν καὶ χριστὸν ⸉ἐποίησεν ὁ θεός⸊,* τοῦτον τὸν Ἰησοῦν ὃν ὑμεῖς ἐσταυρώσατε.